Maiłem w dup... a właściwie pod dupą.
Kiedy wpadłem do samolotu rzuciłem na siedzenie kartę pokładową i jakieś wydruki (w koszulce) i paszport. Przed usiąściem zabrałem koszulkę, zapominając o paszporcie. No i tak jakoś nie gniotło mnie w cztery litery przez tych kilka godzin, że wysiadłem z samolotu nie oglądając się za siebie. Stety, niestety nie zdecydowałem się od razu gonić do Centrum. I dobrze. Pomyślałem, że najpierw znajdę bramkę z której odlatuje rejs do Santiago a dopiero potem się ruszę na miasto. Poszedłem więc. R- 22 minuty. Wow, myślę, lotnisko gigant. I byłem już 7 minut od sektora R kiedy to moim oczom ukazała się kontrola paszportowa. Ja do paszportu, a paszportu nie ma... wszystko wywaliłem z plecaka. Nie ma. To zawracam. Popytałem na stoiskach informacyjnych, czy jeśli został w samolocie to mogę go odzyskać. I tak trafiłem do Informacji Iberii. Kobieta anioł zadzwoniła, zapytała czy w Samolocie WAW-MAD nie został na siedzeniu paszport. I obyło się tylko strachem. Już po kilku minutach paszport wrócił w bezpieczne ręce eskortowany przez ochroniarza.
Ale jak to mówią nie ma tego złego. Co prawda już nie było sensu gnać na miasto (bo i tak wcześnie zrobiło się ciemno) więc pomyślałem, że przejdę przez tą celną i zobaczę co dalej. czekając na kolejkę z T4 do T4S podszedł koleś. Pytał czy pojedzie tym pociągiem do "R". Okazało się, że też leci do Santiago. Pogadaliśmy co nieco. Potem połaziłem po lotnisku (Milka niestety bardzo droga :( nawet bez akcyzy ;-)) I tak minął czas do odlotu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz